کوچیک که بودیم چه دل های بزرگی داشتیم  حالا  که بزرگیم چه دلتنگیم کاش

 دلهامون به بزرگی بچگی بود  کاش همان کودکی بودیم که حرفهایش را از نگاهش 

 میشد  خواند  کاش برای حرف زدن نیازی به صحبت کردن نداشتیم  کاش برای حرف

زدن فقط نگاه کافی بود کاش قلبها در چهره بود اما اکنون اگر فریاد هم بزنیم کسی

نمی فهمد و دل خوش کرده ایم که سکوت کرده ایم  سکوت  پر بهتر از فریاد تو

خالیست   سکوتی را  که یک نفر بفهمد  بهتر  از هزار فریادی  است که هیچ کس

 نفهمد سکوتی  که سرشار از ناگفته ها ست

دنیا رو   ببین... بچه بودیم از آسمون  باران می آمد   بزرگ شده ایم از چشما مون

می آید!! بچه بودیم همه چشمای خیسمون رو میدیدن بزرگ که  شدیم  هیچکی 

 نمیبینه بچه  بودیم  تو جمع گریه می کردیم بزرگ شدیم تو خلوت بچه بودیم راحت

دلمون نمی شکست بزرگ شدیم خیلی آسون دلمون می شکنه

بچه که  بودیم اگه دلمون می شکست با یه آبنبات دلمونو  بدست می آوردن   بزرگ

که شدیم وقتی دلمون رو شکستن با هیچ چیز دیگه نمیشه درستش کرد  فقط  جای

 شکستگیش  روی دل میمونه و با هیچ آبنباتی درست نمیشه بچه که  بودیم همه رو

  10 تا دوست  داشتیم  بزرگ که شدیم   بعضی ها رو هیچی بعضی هارو کم و 

 بعضی ها رو بی نهایت دوست داریم بچه که بودیم قضاوت نمی کردیم و همه یکسان

بودن

بزرگ که شدیم  قضاوتهای  درست و غلط باعث شد که اندازه دوست داشتنمون

تغییر کنه کاش هنوزم  همه رو  به اندازه  همون بچگی  10 تا  دوست داشتیم بچه

 که بودیم اگه با کسی دعوا میکردیم 1 ساعت  بعدش  از یادمون  میرفت   بزرگ که

 شدیم   گاهی  دعواهامون سالها  تو یادمون  میمونه  و  آشتی هم  نمی کنیم  

 بچه ک ه بودیم گاهی   با یه تیکه نخ  سرگرم  می شدیم بزرگ که  شدیم

حتی 100 تا کلاف نخم سرگرممون نمیکنه

بچه  که بودیم   بزرگترین آرزومون داشتن کوچکترین چیز بود  بزرگ که  شدیم

   کوچکترین  آرزومون  داشتن بزرگترین  چیزه   بچه که   بودیم آرزمون بزرگ شدن بود

 بزرگ که شدیم حسرت برگشتن به بچگی رو داریم   بچه که بودیم  تو بازیهامون

همش ادای بزرگ ترها رو در می آوردیم بزرگ که شدیم همش تو خیالمون بر میگردیم

به بچگی بچه  که  بودیم دل درد ها را به هزار ناله  می گفتیم همه می فهمیدند

بزرگ که  شده ایم  درد دل  را  به صد زبان  به کسی میگیم   ...هیچ  کس  نمی

فهمد  بچه که  بودیم دوستیامون  تا نداشت   بزرگ که شدیم   همه دوستیامون تا

داره بچه که بودیم بچه بودیم بزرگ شدیم..     بزرگ که نشدیم هیچ دیگه همون بچه

هم نیستیم  پس می بینیم که چه دنیایی دارن بچه ها و چه  دنیایی دارن بزرگ ترها 

   ای کاش هیچ وقت بزرگ نمی شدیم و همیشه همون بچه باقی می موندیم....